کد مطلب:106507 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:169
[صفحه 219] از سخنان آن حضرت علیه السلام است. این گفتار را هنگام نبرد برای یاران خود ایراد فرموده است: تجدته: دلیری او تذبیب: دفاع و جلوگیری هر مردی از شما هنگام برخورد با دشمن، در خود احساس دلیری می كند، و در یكی از برادرانش ترس و سستی بیند به شكرانه دلاوری بیشتری كه خداوند به او بخشیده، باید همان گونه كه از خویشتن دفاع می كند، از او نیز دفع خطر كند زیرا اگر خدا می خواست، این مرد را نیز در دلیری مانند او قرار می داد. مرگ، جوینده ای است شتابان، آن كسی را كه بر جای خود ایستاده مقاومت می كند از دست نمی دهد، و كسی كه از آن می گریزد وی را ناتوان نمی سازد، شرافتمندانه ترین مرگها شهادت است، به خدایی كه جان فرزند ابوطالب در دست اوست سوگند می خورم، هزار ضربه شمشیر بر من آسانتر است از مرگ در بستر كه در غیر طاعت پروردگار باشد. امام (ع) در این گفتار به یاران خود دستور می دهد، كه در جنگ یكدیگر را كمك كنند. و همان گونه كه از خویشتن دفاع می كنند، از برادر همرزم خود نیز دفاع كنند و دشمن را از او دور گردانند، زیرا با این شیوه است كه اجتماع و اتفاق وجود پیدا می كند، و انسجام و هماهنگی صورت می گیرد، و به آن جا می رسد ك ه تمام جامعه مانند یك فرد تجلی می كند، و پیروزی و غلبه به دست می آید. امام (ع) پس از بیان این مطالب، با ذكر برتری دلاورانی كه در میان كسانی كه در ركاب او می جنگیدند به دلیری ممتاز بودند از آنان دلجویی كند تا شجاعت آنها را برانگیزد و آنها را به جنبش و جوشش وادارد، و نیز عنایت و توجه خود را به آنها ابراز فرماید. فرموده است: ان الموت طالب حثیث تا... ان اكرم الموت القتل، امام (ع) با ذكر این كه مرگ امری اجتناب ناپذیر، و انسان از تن دادن بدان ناگزیر است، جنگ را برای آنان سهل، و كشتن و مردن را برای آنها آسان می گرداند، و این كه فرموده است شرافتمندانه ترین مرگ، قتل است، مراد آن حضرت كشته شدن در راه خداست، زیرا شهادت، در دنیا موجب نیكنامی، و در آخرت مستلزم پاداشهای همیشگی است، سپس امام (ع) گفتار خود را با سوگند، همراه و تاكید می كند كه تحمل هزار ضربه شمشیر برای او آسانتر از مردن بر روی بستر است، و صدق این سخن درباره كسی كه به دنیا با دیده حقارت می نگرد، و آن را در برابر نعمتهای آخرت، و نیكنامی دنیا ناچیز می شمارد، و شجاعت و دلاوری ملكه و سرشت او گشته، روشن و آشكار است، و توفیق از خداست.
صفحه 219.